DROGI RODZICU
JAKI JEST NASZ 6-LATEK???
Opisując naszego cudownego 6-latka muszę cofnąć się do wieku 5lat.
„ Ona jest prawdziwym aniołkiem”– mówi wiele matek o swoich pięciolatkach z podziwem i dumą.
Pięć lat to rzeczywiście dobry wiek, dzieci wydają się stabilne, dobrze przystosowane,można na nich polegać, spokojne, przyjacielskie.
Wszystko dlatego, że pięciolatka zadowala przebywanie w otoczeniu domowym. Nie czuje potrzeby wyruszać w nieznane. Próbuje tylko tego, co jest w stanie zrobić i dlatego jest zdolny wykonać wszystko do czego się zabierze. Mama stanowi dla niego centrum świata, lubi więc przebywać blisko niej, wykonywać jej polecenia, robić rozmaite rzeczy z nią i dla niej.
Kiedy na etapie pięciu i pół lat- sześciu przychodzi załamanie i „ dobry” pięciolatek zamienia się w nie tak dobrego małego sześciolatka, wiele rodziców marzy o powrocie posłusznego malca.
Takie oglądanie się za siebie jest, rzecz jasna, bezowocne. Pięć lat to bez wątpienia bardzo przyjemny wiek, ale starsze dziecko potrzebuje czegoś więcej. Musi rozwijać swoje umiejętności, doskonalić je i zdobywać nowe, a podczas tego procesu natknie się niestety na obszary, które przysporzą wielu problemów jemu jak i wszystkim zainteresowanym.
Przystosowanie się do innych ludzi jest dla niego za trudne, ponieważ jego dążenia i chęci są zbyt mocne.
W ten sposób zrównoważony pięciolatek ustępuje miejsca hałaśliwemu sześciolatkowi.
Zachowanie w tym wieku przypomina w znacznym stopniu zachowania dwuipółlatka.
Dziecko podlega gwałtownym emocjom i jest rozdzierane przez skrajności. W jednej chwili Was kocha, a następnej- nienawidzi. Potrafi więc uściskać mamę serdecznie mówiąc” Kocham Cię”, by po chwili wybuchnąć gwałtownie „ Nienawidzę Cię”.
Rzeczywistym zaś powodem skrajnych zachowań jest to, że mama nie zajmuje już, jak poprzednio, centralnego miejsca. Teraz to dziecko chce być centrum świata, nawet jeśli nie rozwinęło jeszcze w pełni poczucia własnej tożsamości. Chce być na pierwszym miejscu, najbardziej kochane, mieć wszystkiego najwięcej. Mama schodzi na plan drugi. Dziecko wszystko na nią zrzuca- cokolwiek przebiega nie tak jest to zawsze jej wina.
A wiele rzeczy przebiega nie tak, ponieważ sześciolatek bardzo wiele wymaga od innych i w swoich żądaniach jest nieustępliwy. Wszystko musi być dokładnie takie jak dziewczynka czy chłopiec sobie życzy.
Jeśli Twoje dziecko mówi „ nie” spróbuj rzucić: „ Ciekawe czy potrafisz to zrobić, zanim doliczę do dziesięciu”, albo: „ założę się, że aby to zrobić musisz co najmniej trzy razy spróbować.”
Jeśli umiesz troszkę ustąpić i nie wymagasz natychmiastowego posłuszeństwa, wszystko pójdzie gładko.
Ten wiek ma również swoje dobre strony.
Dzieci potrafią wtedy zachwycać wigorem,energią,gotowością poznania nowych rzeczy. Jest to wiek ekspansji i dzieci są wówczas zdolne nieomal do wszystkiego. Maja kolosalny apetyt na nowe doświadczenia.
Podsumowując typowy sześciolatek jest zuchwały agresywny, żądny przygód i bezzasadnie pewny siebie. Zazwyczaj chwyta „ byka za rogi”i zrobi wszystko by pokonać przeciwności.
W okresie nierównowagi dziecko miota się,chwyta nowych rzeczy,pragnie zbyt wiele. Przystosowanie się do innych ludzi jest dla niego za trudne, ponieważ jego własne dażenia i chęci są zbyt mocne.
Dla Was Drodzy Rodzice ważnym jest fakt rozpoznania rytmu rozwoju WASZEGO DZIECKA,
przemienność okresów ekspansji i zamknięcia,harmonii i dysharmonii,przygotowania na to, że po ciszy często następuje burza i na odwrót. Musicie pamiętać, że każde dziecko jest niepowtarzalną indywidualnością, starajcie się dostrzec te dobre strony łagodząc jednocześnie skutki złych.
ŻYCZĘ POWODZENIA W TEJ PIĘKNEJ PODRÓŻY
Opracowano na podstawie:
L.B. Ames, S.M. Baker „ Rozwój psychiczny dziecka-poradnik dla rodziców, psychologów i lekarzy”GWP2007r.
